Mensen met boulimia maken zich zorgen over hun uiterlijk. Net als mensen met anorexia zijn ze geobsedeerd door voedsel, gewicht en hun lichaamsomvang. Ook voor mensen met boulimia hebben de spiegel en de weegschaal een belangrijke rol in hun leven. De meeste mensen met boulimia hebben een normaal gewicht, hoewel ook zij in hun eigen beleving allemaal te dik zijn. Mede daardoor zijn ze soms moeilijk te herkennen. Het meest opvallende gedragskenmerk van mensen met boulimia is dat ze zich kunnen verliezen in eetbuien. Tijdens dergelijke eetbuien verliezen zij elke controle over hun eetgedrag. De drang om te eten tijdens eetbuien heeft niets te maken met ‘honger’ hebben. Het gaat puur om het eten. Boulimia wordt om die reden ook weleens aangeduid als eetverslaving. Na een eetbui proberen mensen met boulimia het voedsel vaak zo snel mogelijk weer kwijt te raken. Dat kan met compenserende maatregelen, zoals braken of het gebruik van laxeermiddelen en plasmiddelen (diuretica). Er zijn ook mensen die deze methoden niet gebruiken, maar compenseren door de eetbuien af te wisselen met streng vasten of sporten.

Innerlijke strijd

“Ik had zo veel karakter en discipline om te trainen, om te studeren, ik stond zo sterk in mijn schoenen, en net dat lukte niet. Ik was een controlefreak, een perfectionist, maar karakter en discipline zijn niet oneindig, hè. Ik had één zwakte en die kreeg ik maar niet onder controle. (…) Je hoort voortdurend twee stemmetjes in je hoofd. Het ene zegt ‘stop’, het andere ‘doe maar’. Die innerlijke strijd is echt vreselijk.”

(Gella Vandecaveye)

Mensen met boulimia nervosa schamen zich vaak erg voor hun eetbuien. Ze wijten die aan een gebrek aan wilskracht en zelfbeheersing en proberen de eetbuien dan ook angstvallig voor anderen verborgen te houden. Voor de buitenwereld functioneren ze meestal volkomen normaal.

In het geheim

“Ik heb jarenlang periodieke boulimia gehad. Het is nog altijd moeilijk om daarover te praten, want ik ben er niet trots op, en het blijft je achtervolgen. (Anorexia) is toch iets meer aanvaard dan boulimia: met anorexia kan je niet leven, met boulimia wel, dat doe je in het geheim. Je wordt een meester in het verstoppen. Mijn ouders, Eddy (coach), die hebben heel lang niet geweten dat het zo’n groot probleem was.”

(Gella Vandecaveye)