Anorexia athletica komt specifiek voor onder sporters. Eetstoornissen bij sporters voldoen vaak niet aan alle klinische criteria van anorexia nervosa of boulimia nervosa. Dat komt niet per se doordat ze minder ernstig zijn, maar heeft veeleer te maken met sport specifieke factoren, de specifieke leefstijl en sportomstandigheden. Zo lijnen sporters vaak specifiek met het doel om prestaties te verbeteren, waardoor hun eetgedrag tijdens het wedstrijdseizoen anders kan zijn dan buiten het wedstrijdseizoen. Bij niet-sporters speelt dat geen rol. Daarnaast zien we dat sporters met een eetstoornis vaak wel betrekkelijk tevreden zijn over hun lichaamsbeeld (hoewel dat niet voor alle sporters geldt). Ten slotte gelden de criteria voor gewichtsverlies die gehanteerd worden voor anorexia, niet in dezelfde mate voor mensen met anorexia athletica. Eerder werd al toegelicht dat bijvoorbeeld een sporter met een gezonde BMI toch ondergewicht kan hebben. Doorgaans geldt als criterium voor anorexia athletica een gewichtsverlies van minimaal 5 procent in korte tijd, dat niet verklaard kan worden door een andere ziekte of stoornis.
Anorexia athletica: herken de symptomen
Vaste symptomen
- gewichtsverlies (5 procent of meer) dat niet verklaard kan worden door andere ziekte of stoornis
- maag-/darmklachten
- extreme angst om aan te komen
- beperkte calorie-inname
- afwezigheid van ziekte of stoornis die gewichtsverlies kan verklaren
Mogelijke symptomen
- uitgestelde puberteit
- menstruatieklachten
- verstoord lichaamsbeeld
- gebruik van afvalmethoden als braken, laxeren
- eetbuien
- overmatig sporten (meer dan nodig voor de sportprestatie)